Wydawca treści Wydawca treści

historia

Tereny obecnego Nadleśnictwa Radziwiłłów to pozostałość dawnych Puszcz: Bolimowskiej, Korabiewskiej i Jaktorowskiej, które łączyły się kiedyś z Puszczą Kampinoską i Lasami Spalskimi. Stanowiły one własność książąt mazowieckich a następnie królów polskich. Część z nich zwanych później dobrami lub ekonomią skierniewicką, w 1136 roku przeszła na własność arcybiskupów gnieźnieńskich i była w ich władaniu do końca osiemnastego wieku. W 1807 roku dobra skierniewickie znalazły się w posiadaniu marszałka francuskiego, księcia Ludwika Davout.W 1820 r. stają się własnością Wielkiego Księcia Konstantego, a po Powstaniu Listopadowym w 1831 r. przechodzą na własność carów rosyjskich. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 r. stają się własnością państwową. Z udokumentowanych wydarzeń historycznych wymienić należy:

-obóz króla Władysława Jagiełły, który w dniach 27 i 28 czerwca 1410 r. nad rzeką Rawką urządził polowanie w celu zaopatrzenia w mięso wojsk zmierzających pod Grunwald;

-najazd Szwedów w latach 1655-57, obóz warowny Szwedów pod Bolimowem i związane z tym wielkie pożary i grabieże;

-okres powstań narodowych (powstanie Kościuszkowskie, Listopadowe i Styczniowe) kiedy w tutejszych lasach koncentrowały się oddziały powstańcze;

-przewlekła wojna pozycyjna niemiecko-rosyjska w 1915 roku. Nad rzeką Rawką Niemcy użyli pierwszy raz na froncie wschodnim gazów bojowych, w tym fosgenu. W jednym z ataków zginęło 11 tys. strzelców syberyjskich, a zmienny wiatr spowodował także straty po stronie niemieckiej. Ślady tej wojny w postaci okopów strzeleckich i odłamków metali w drewnie widoczne są do dzisiaj;

-wojna obronna we wrześniu 1939 roku – Bitwa nad Bzurą – największa kontrofensywa wojsk polskich w wykonaniu Armii Pomorze pod dowództwem gen. Kutrzeby.

Najstarsze zapisy przyrodnicze pochodzą z 1564 r. kiedy to puszcze były lustrowane przez administratorów królewskich, którzy stwierdzili „w lasach występowały starodrzewia sosnowe, dębowe z domieszką jesionu, wiązu, klonu, jawora, graba, brzozy i olszy z dużą ilością barci pszczelich i zwierząt , jednak tu i ówdzie stwierdzono niemałe poręby i place". Okoliczna ludność zajmowała się bartnictwem i opieką nad turami, które żyły tu stadnie w znacznych ilościach. Ostatni egzemplarz zginął w 1627 r. w miejscowości Jaktorów. Lustracja z 1661 r. stwierdziła dziesięciokrotne zmniejszenie się Puszczy Jaktorowskiej, a także znaczne zmniejszenie Puszczy Bolimowskiej i Korabiewskiej. Główną przyczyną tego stanu rzeczy była działalność „budników", którzy na wyrób potażu wycinali i palili drzewa liściaste, a dla celów handlowych wyrabiali gonty, węgiel drzewny, smolę i dziegć. Budnictwo ustało na tych terenach ok. 1830 r.Po upadku powstania styczniowego część Puszczy Jaktorowskiej rozparcelowano na tzw miasta grody (np. Milanówek).Część Puszczy Korabiewskiej od roku 1789 podlegała ochronie, prowadzono w niej racjonalne działania w zakresie hodowli i ochrony lasu. Okres międzywojenny cechowała gospodarka planowa zmierzająca do przebudowy drzewostanów negatywnych lecz niemal cały dorobek leśników tego okresu zniweczony został przez okupanta w czasie II Wojny Światowej.Powierzchnia zrębów została podwojona, trzebieże eksploatacyjne obniżyły zadrzewienie do 0,5, powierzchnia halizn i płazowin stanowiła ok. 10%, a około 40% drzewostanów było silnie przerzedzonych i postrzelanych (w tym połowa do pilnej przebudowy). W latach 1945-1947 po upaństwowieniu większych własności ziemskich utworzono na tych terenach Nadleśnictwa: Radziwiłłów, Skierniewice, Skuły i Iłów.Okres lat 1945-1956 stanowi tzw. Prowizoryczne urządzanie lasu. Lata 1956-1969 definitywne urządzanie lasu.I rewizja urządzania lasu to lata 1967-1980.

II rewizja urządzania lasu to lata 1984-1993.

III rewizja urządzania lasu opracowana została na lata 1997-2006.

IV rewizja urządzania lasu opracowana została na lata 2007-2016

V rewizja urządzania lasu opracowana została na lata 2017-2026.

Utworzone w 1945 r. Nadleśnictwo Radziwiłłów składało się z następujących uroczysk państwowych:

1/ Bolimów- 2.552,52 ha

2/ Puszcza Mariańska- 1.179,78 ha

3/ Chojnata- 307,31 ha

4/ Ruda- 1.093,09 ha

-----------------------------------

Razem 5.132,70 ha

 

1

Bolimów

   

2

Ruda

3

Puszcza mariańska

4

Korabiewice

5,6

Kamion-Żerań

7

Lisowola

8

Suliszew

9

Staropol

10

Gzdów

11

Zawady

12

Las Jeruzal

13

Kępa

14

Chojnata

15

Białogórne

 

Całość w/w gruntów wydzielona została z przedwojennego Nadleśnictwa Skierniewice. Oprócz tego w skład nadleśnictwa weszły lasy upaństwowione, z rozparcelowanych majątków ziemskich, tj. 11 uroczysk o łącznej powierzchni 1.803,94 ha.

 

Powierzchnia 6892,49 ha przypadała na dawne lasy państwowe 5106,78 ha , na upaństwowione 1944-45 i lasy większej własności-1779,08 ha , oraz inne lasy -parcele poniemieckie 6,63 ha.

W skład nadleśnictwa weszły lasy następujących majątków:

Lp

Nazwa

Gmina

Pow.

 

1

Majątek Korabiewice

Korabiewice

117,75

 

2

Majątek Gzdów

-'-

28,00

 

3

Żerań

Doleck

133,91

 

4

Kamion

Doleck

51,13

 

5

Lisowola

Korabiewice

61,24

 

6

Suliszew

Doleck

122,57

 

7

Paplin

Kowiesy

11,50

 

8

Wola Pękoszewska

-,,-

1140,23

 

9

Białogórne

Grzymkowice

102,41

 

10

Staropol

Doleck

4,34

 

11

Parcela poniemiecka ,Chojnata'                                                                                                                       6,63

 

 

W latach 1945-1958 przejęto także 38,95 ha z Państwowego Funduszu Ziemi. Łącznie wg stanu na 1 X 1958 r. powierzchnia nadleśnictwa wynosiła 6.975,59 ha. Siedziba biura nadleśnictwa na początku znajdowała się w Tartaku Bolimowskim , później w osadzie Senatorówka w Uroczysku Puszcza Mariańska. Pierwotnie nadleśnictwo podzielone było na siedem leśnict: Modrzew, Bolimów, Białe Błoto, Ruda, Studzieniec, Staropol, Chojnata. Około 1958 r. zlikwidowano Leśnictwo Modrzew i zmieniono nazwę Leśnictwa Studzieniec na Puszcza Mariańska.

Wg stanu na 1 X 1969 r. nadleśnictwo podzielone było na sześć leśnictw:

1/ Bolimów - 1.135,54 ha

2/ Białe Błoto - 1.439,84 ha

3/ Ruda - 1.103,78 ha

4/ Puszcza Mariańska - 1.314,42 ha

5/ Staropol - 1.098,52 ha

6/ Chojnata - 944,83 ha

Obsadę biura stanowił nadleśniczy, adiunkt, kierownik biura , leśniczy administracyjny, starszy księgowy, dwóch księgowych. W terenie pracowało 6 leśniczych , 1 leśniczy LN, 16 gajowych. W 1975 r. w ramach dostosowywania struktury Lasów Państwowych do nowego podziału administracyjnego kraju Nadleśnictwo Radziwiłłów zostało zlikwidowane i włączone w skład Nadleśnictwa Skierniewice. Na terenie osady Senatorówka utworzono siedzibę nadleśniczego terenowego dla Obrębu Radziwiłłów.

Ponownie odtworzono Nadleśnictwo Radziwiłłów na mocy Zarządzenia nr 21 Naczelnego Dyrektora Lasów Państwowych z dnia 11 grudnia 1991 r. z mocą obowiązującą od 1.01.1992 r. W skład weszły lasy Obrębu Radziwiłłów–7.003 ha i Obrębu Sochaczew 2.482 ha Łącznie 9.485 ha.Siedziba nadleśnictwa wyznaczona została w oddz. 250 Obrębu Radziwiłłów w osadzie Senatorówka.

W dniu 17.12.1991 r. Dyrektor OZLP w Łodzi mgr inż. Waldemar Paweł Sieradzki w Zarządzeniu nr 51/91 odtworzenie Nadleśnictwa Radziwiłłów powierzył mgr inż. Andrzejowi Żaczkowi dotychczasowemu z-cy nadleśniczego w Nadleśnictwie Gostynin. W dniu 21.01.1992 r. DGLP dr inż. Jerzy Smykała powołał w/w na stanowisko nadleśniczego Nadleśnictwa Radziwiłłów z dniem 1.01.1992 r. Protokólarne przejęcie agend, majątku ruchomego i nieruchomego oraz pracowników nastąpiło w dniu 13.02.1992 r. Uroczyste otwarcie siedziby nadleśnictwa nastąpiło w dniu 17.02.1992 r. w nowo wybudowanym budynku położonym w oddziele 250d Obrębu Radziwiłłów (obiekt pierwotnie miał być hotelem robotniczym, później osadą czterorodzinną).

Podział administracyjny:

Obręb Sochaczew

- Leśnictwo Młodzieszyn

- Leśnictwo Teresin

- Obwód nadzorczy LN Młodzieszyn

Obręb Radziwiłłów

- Leśnictwo Sokule

- Leśnictwo Guzów

- Leśnictwo Bolimów

- Leśnictwo Prochowy Młynek

- Leśnictwo Białe Błoto

- Leśnictwo Puszcza Mariańska

- Obwód nadzorczy LN Nowa Sucha

.Z dniem 1.01.1993 r. Zarządzeniem nr 1/93 Nadleśniczego Nadleśnictwa Radziwiłłów wprowadzono nowy podział terytorialny.Zlikwidowano obwody nadzorcze LN i utworzono leśnictwa wspólne, jednocześnie zwiększając ich liczbę do 12.

Podział po zmianach:

1/ Obręb Sochaczew:

a/ Leśnictwo Młodzieszyn 859,79 ha LP i 645,37 ha LN,

b/ Leśnictwo Biała Góra 833,53 ha LP i 861,87 ha LN,

c/ Leśnictwo Teresin 554,42 ha LP i 90,04 ha LN,

d/ Leśnictwo Zakrzew 546,35 ha LP i 305,98 ha LN,

2/ Obręb Radziwiłłów:

a/ Leśnictwo Sokule 732,05 ha LP i 42,68 ha LN

b/ Leśnictwo Żyrardów 740,73 ha LP i 331,00 ha LN

c/ Leśnictwo Guzów 1.072,66 ha LP i 105,12 ha LN

d/ Leśnictwo Bolimów 787,35 ha LP i 187,71 ha LN

e/ Leśnictwo Białe Błoto 1.063,57 ha LP i 452,25 ha LN

f/ Leśnictwo Prochowy Młynek 1.069,15 ha LP i 374,79 ha LN

g/ Leśnictwo Puszcza Mariańska 708,00 ha LP i 82,73 ha LN

h/ Leśnictwo Senatorówka 673,49 ha LP i 425,43 ha LN

Powyższy podział z drobnymi korektami obowiązuje aktualnie. Obsada leśnictw jest jednoosobowa za wyjątkiem Leśnictwa Guzów, które ze względu na problemy ochrony przed szkodnictwem leśnym posiada obsadę: leśniczy + podleśniczy.

W latach 1992-2000 w wyniku aktywnej działalności nadleśnictwa przejęto z zasobów Państwowego Funduszu Ziemi i Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa, a także w drodze wykupu od indywidualnych właścicieli około 766 ha lasów i gruntów do zalesień zwiększając stan posiadania na 1.01.2001 r. do 10.250,77 ha.

Z dniem 31-12-2003 r. w ramach programu restrukturyzacji nadleśnictwa połączone zostało Leśnictwo Sokule z Leśnictwem Żyrardów ,ustanawiając siedzibę połaczonego Leśnictwa Żyrardów w oddziale 65b.Połączono Leśnictwo Senatorówka z Leśńictwem Puszcza Mariańska ustanawiając siedzibę połączonego Leśnictwa Puszcza Mariańska w oddziale 243. Leśnictwo Prochowy Młynek zostało zlikwidowane w dniu 31-03- 2011 r.  Zarządzeniem nr 10 z dnia 2-03-2011 Nadleśniczego Nadleśnictwa Radziwiłłów.    Część  leśnictwa została dołączona do leśnictwa Białe Błoto  ,  część do Leśnictwa Bolimów.Z dniem 01-01-2012 roku likwidacji uległo Leśnictwo Biała Góra Zarządzeniem nr 35/2011 Nadleśniczego Nadleśnictwa Radziwiłłów  w sprawie zmian organizacyjnych w Nadleśnictwie Radziwiłłów z dnia 19 grudnia 2011 r..Połaczone zostało Leśnictwo Biała Góra  z Leśnictwem Młodzieszyn.Siedzibą  została leśniczówka Młodzieszyn w oddziale 32g

Zarządzeniem 13/2015 z dnia 25.06.2015 zlikwidowano Leśnictwo Teresin i włączono go w całości do Leśnictwa Zakrzew z dniem 1 lipca 2015 r.

Na przełomie lat 1996/97 nadleśnictwo sprywatyzowało podstawowe prace leśne, w tym także transport początkowo wydzierżawiając a potem sprzedając sprzęt transportowy Zakładom Usług Leśnych.W roku 1995 wybudowano w oddziele 242, 250 koło siedziby nadleśnictwa kulisową szkółkę leśną o pow. całkowitej 3,40 ha i pow. zredukowanej 2,96 ha .W latach następnych szkółkę modernizowano zakładając deszczownię półstałą typu „Sumi-Sansui" zasilaną ze sztucznego zbiornika wodnego.W roku 1997 postawiono ze środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska stację namiotową (trzy namioty o pow. 4,60 a) produkującą sadzonki na potrzeby zwiększenia lesistości kraju. Cały obiekt z powodzeniem zaspakaja potrzeby sadzonkowe nadleśnictwa i zalesień w Lasach Niepaństwowych.Na terenie siedziby nadleśnictwa znajduje się telewizyjna dostrzegalnia przeciwpożarowa obejmująca swoim zasięgiem Obręb Radziwiłłów, a także usługowo część Nadleśnictwa Skierniewice i Grójec. W ramach prac inwestycyjnych pobudowano w latach 1992-2000 pięć osad służbowych oraz przeprowadzono remont kapitalny siedmiu budynków jednorodzinnych i jednego wielorodzinnego. Z ciekawszych miejsc historycznych na terenie nadleśnictwa wymienić należy:

1/ Muzeum Chopina w Żelazowej Woli

2/ Muzeum Bitwy nad Bzurą w Sochaczewie

3/ Cmentarz wojenny I i II Wojny Światowej w Joachimowie Mogiłach

4/ Muzeum Regionalne w Żyrardowie

5/ Głaz w Jaktorowie upamiętniający zabicie ostatniego tura

6/ Pomnik Powstańców 1863 r. w Leśnictwie Prochowy Młynek

7/ Pałac w Guzowie z XVIII w.

8/ Pomnik Tadeusza Kościuszki w Puszczy Mariańskiej

9/ Cmentarz wojenny 1939 r. w Leśnictwie Młodzieszyn

10/ Tablica pamiątkowa na Gajówce Januszew z Kampanii Wrześniowej 1939 r. upamiętniająca śmierć gen.Włada

11/ Klasztor w Miedniewicach.

12/Kościół w Puszczy Mariańskiej

W zasięgu administracyjnego działania Nadleśnictwa znajduje się ok.4000 ha lasów niepaństwowych .Z dniem 2006-03-01 nadleśnictwo nie sprawuje nadzoru nad gospodarką leśną w lasach nie stanowiących własności Skarbu Państwa


Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

natura 2000

natura 2000

Grabinka

Obszar w całości położony na terenie Lasów Państwowych i podlega nadleśnictwu Radziwiłłów. Obejmuje niewielki ciek(Grabinka), wraz z wąską doliną i fragmentami terenów przylegających. Grabinka prowadzi wodę głównie wczesną wiosną od marca do maja. W latach gorących, suchych, z małą ilością opadów, Grabinka jest prawie całkowicie wyschnięta, a niewielkie ilości wody stagnują w obniżeniach w pobliżu tam bobrów. Zręby dzisiejszej rzeźby terenu całego regionu ukształtowane zostały w trakcie zlodowacenia środkowopolskiego (stadiał Warty). Dolina Grabinki wycięta jest w utworach zbudowanych z piasków i żwirów holoceńskich. Dno doliny i w mniejszym stopniu jej stoki, wypełniają żyzne gleby brunatne i gleby rdzawe, a miejscami torfowe. Gospodarka leśna w rejonie doliny Grabinki jest ekstensywna. W samej dolinie nie prowadzono prac leśnych mogących pogorszyć stan gatunków lub siedlisk leśnych. Lasy w dolinie należą do grupy lasów ochronnych. Na analizowanym terenie dominują siedliska grądowe (w typologii leśnej - Lw ,  Lśw , LMśw), a drzewostany są budowane przez sosnę, dąb, grab, olszę, oraz(w mniejszej ilości) lipę, wiąz, brzozę.

DOLINA RAWKI

Rzeka Rawka wraz z doliną i dopływami jest jednym z najcenniejszych elementów przyrody w tej części Polski. Duże zróżnicowanie siedlisk decyduje o jej bogactwie i różnorodności flory i fauny. W dolinie Rawki stwierdzono ponad 540 gatunków roślin naczyniowych, a wśród nich co najmniej 27 gatunków chronionych i kilkadziesiąt rzadkich w skali krajowej lub regionalnej. Najcenniejsze z nich to starodub łąkowy (Załącznik II DS.), widłak wroniec i wielosił błękitny. Roślinność doliny Rawki buduje: 5 zespołów leśnych, 3 zespoły zaroślowe oraz 54 zespoły i zbiorowiska nieleśne. Duże zróżnicowanie cechuje zbiorowiska naturalnych i półnaturalnych łąk, szuwarów i torfowisk. Zbiorowiska i zespoły trzech klas: Phragmitetea (szuwary wysokie i turzycowe), Molinio-Arrhenatheretea (łąki i pastwiska wilgotne i świeże) oraz Scheuchzerio-Caricetea (torfowiska przejściowe i niskie) obejmują aż 30 z ogólnej liczby 54 jednostek roślinności nieleśnej. Obszar „Dolina Rawki" to także siedlisko wielu cennych gatunków zwierząt. Na terenie obszaru „Dolina Rawki" znajdują się trzy rezerwaty. Dwa wśród nich to rezerwaty leśne. Rezerwat „Kopanicha" chroni zespoły leśne olsu, łęgu olszowego, boru bagiennego i grądu oraz torfowisko przejściowe z rzadkimi i chronionymi roślinami. Stanowi on również  ważną ostoję zwierząt np. jest miejscem gniazdowania bociana czarnego. Przedmiotem ochrony w rezerwacie „Ruda-Chlebacz" jest łęg olszowy ze stanowiskami widłaka wrońca i narecznicy szerokolistnej. Rezerwat krajobrazowo-wodny „Rawka" to siedlisko wielu cennych gatunków roślin. Są wśród nich takie gatunki chronione jak: grzybień biały, grążel żółty, konwalia majowa, kukułka szerokolistna. W Rawce żyje 18 gatunków ryb i 1 gatunek minoga. Kilka z nich jak: głowacz białopłetwy, koza, piskorz czy minóg struminiowy; są wymienione w Załączniku II DS. Rezerwat „Rawka" to takŜe miejsce lęgu dla około 100 gatunków ptaków. Na szczególną uwagę zasługują tu: bąk, bocian czarny, bocian biały, błotniak stawowy, derkacz, kropiatka czy zimorodek. Wśród ssaków (Załącznik II DS.) związanych z rzeką występuja tu bobry (reintrodukowane z powodzeniem w 1983r.) i wydry. Wypłycone starorzecza oraz płytkie rozlewiska dość licznie zasiedla kumak nizinny. Niektóre gatunki płazów, jak np.: traszka grzebieniasta (Załącznik II DS.), traszka zwyczajna, żaba trawana czy moczarowa, gromadzą się tu licznie w okresie godowym.

Kampinoska Dolina Wisły

Obszar obejmuje fragment naturalnej doliny dużej rzeki nizinnej o charakterze roztokowym wraz z charakterystycznym strefowym układem zbiorowisk roślinnych reprezentujących pełne spektrum wilgotnościowe i siedliskowe w obrębie obu tarasów. Jednocześnie obszar jest fragmentem jednego z najważniejszych europejskich korytarzy ekologicznych.Charakterystycznym elementem tutejszego krajobrazu są lasy łęgowe (*91E0). Bezpośrednio z korytem Wisły związane są ginące w skali Europy nadrzeczne łęgi wierzbowe Salicetum albo-fragilis (*91E0-1) i topolowe Populetum albae (*91E0-2), których występowanie ograniczone jest do międzywala i starszych wysp. Największe i najcenniejsze fragmenty tych lasów znajdują się w okolicy Zakroczymia w rezerwacie "Zakole Zakroczymskie" oraz na dużych wyspach w rezerwacie "Ławice Kiełpińskie" położonym w gminie Łomianki i dzielnicy Warszawa - Białołęka. Pomiędzy Młodzieszynkiem a Dobrzykowem na odcinku około 40 km, tereny przyskarpowe wieńczące dolinę Wisły, porastają łęgi olszowo-jesionowe Fraxino-Alnetum (*91E0-3). Prezentują one różne fazy rozwojowe, od dojrzałych i reprezentatywnych płatów po stosunkowo młode fitocenozy z niedojrzałym drzewostanem, stanowiące początkową fazę regeneracyjną. Dopełnieniem krajobrazu leśnego tego obszaru są łęgi wiązowo-jesionowe Ficario ulmentum minoris typicum (91F0) oraz grądy subkontynentalne Tilio carpinetum typicum (9170). Zajmują one bardzo niewielkie powierzchnie głównie w strefie przejściowej pomiędzy dnem doliny, a jej wysokimi, partiami krawędziowymi charakteryzującymi się mozaiką wąwozów erozyjnych i południową ekspozycją.

Z działalnością dużej nieuregulowanej rzeki nizinnej nierozerwalnie związane są starorzecza (3150), zwane wiśliskami. Największe i najcenniejsze zbiorniki to: Jeziorko Kiełpińskie będące jednocześnie rezerwatem przyrody, Jeziorko Secymińskie oraz starorzecza w okolicy Nowosiadła, Kępy Polskiej i Bód Borowickich. Z innych, typowych dla rzek siedlisk przyrodniczych godne podkreślenia są ziołorośla nadrzeczne (6430) oraz muliste zalewane brzegi (3270). Pierwsze reprezentowane są przez ze zbiorowiska ze związku Convolvutetalia sepium: Cuscuto-Calystegietum sepium, Urtico-Calystegietum sepium oraz Calystegio-Eupatorietum. Drugie stanowią miejsca występowania dla roślinności namuliskowej ze związku Bidention tripartiti reprezentowane przez zbiorowiska - Polygono brittingeri-Chenopodietum rubri i Chenopodietum rubri.

W obrębie doliny znaczący udział w krajobrazie mają łąki reprezentujące wszystkie wyższe jednostki syntaksonomiczne w obrębie klasy Molinio-Arrhenatheretea. Do najcenniejszych należą ekstensywnie użytkowane łąki rajgrasowe Arrhenatherion elatioris (6510-1) zróżnicowane pod względem wilgotności i żyzności podłoża na kilka podzespołów, łąki wiechlinowo-kostrzewowe Poa-Festucetum rubrae (= zbiorowisko Festuca rubra i Poa pratensis)(6510-2) oraz bardzo rzadkie w obrębie tarasu zalewowego zmiennowilgotne łąki trzęślicowe ze związku Molinietalia (6410). Luźne piaski akumulacyjne naniesione przez rzekę w obrębie tarasy zalewowej, porastają ciepłolubne murawy napiaskowe z klasy Koelerio glaucae-Corynephoretea canescentis (6120), reprezentowane m.in. przez murawy z lepnicą tatarską Corynephoro-Silenetum tataricae i lepnicą wąskopłatkową Sileno otitis-Festucetum. Różnorodność siedlisk warunkuje znaczne bogactwo gatunkowe zwierząt i roślin, w tym wielu chronionych i zagrożonych wymarciem. Na szczególną uwagę zasługuje ichtiofauna rzeki, która pomimo znacznego jej zanieczyszczenia jest bogata w gatunki. Przetrwała ona i utrzymuje się w stanie zdolnym do samoistnej regeneracji w przypadku zahamowania dalszego pogarszania się stanu siedlisk, w tym przypadku wód. W obrębie obszaru występuje jedna z najliczniejszych w Polsce populacji bolenia Aspius aspius (1130). Z korytem rzeki nierozerwalnie związane są stabilne i silne liczebnie populacje bobra Castor fiber (1337) oraz wydry Lutra lutra (1355). Starorzecza z kolei stanowią siedlisko życia dla kumaka nizinnego Bombina bombina (1188) i traszki grzebieniastej Triturus cristatus (1166). Obszar pełni kluczową rolę dla ptaków zarówno w okresie lęgowym, jak i podczas sezonowych migracji. Znaczna część gatunków

wymienionych jest w I Załączniku Dyrektywy Ptasiej.

Wykorzystano fragmenty :

NATURA 2000 ,STANDARDOWY FORMULARZ DANYCH DLA OBSZARÓW SPECJALNEJ OCHRONY (OSO)

DLA OBSZARÓW SPEŁNIAJĄCYCH KRYTERIA OBSZARÓW O ZNACZENIU WSPÓLNOTOWYM (OZW)

DLA SPECJALNYCH OBSZARÓW OCHRONY (SOO)